W dniu dzisiejszym w godzinach przedpołudniowych na 84 roku życia, w obecności najbliższej rodziny, zabezpieczony sakramentami świętymi, odszedł do Najwyższego Boga Józef Potoczny, mąż, tato, dziadek, pradziadek. Niech Wszechmogący Bóg będzie pochwalony w swoi zamysłach i przyjmie duszę drogiej nam osoby do swego Królestwa, a nam da siłę do przyjmowania Jego woli. Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie. Spoczywaj w pokoju dziadku!
meditatio № 221 ▫ Cienie misterium ▫
— †. pamięci Józefa Potocznego [ 1928 – 2o12 ]
∙
Dzieciom, Wnukom, Rodzinie
~ Jak mam Wam powiedzieć, czym jest śmierć,
jeżeli jeszcze nie wiem, czym jest życie? ~
▫
Umiera człowiek w nostalgii
za rajem po tamtej stronie
i w śmierci otwiera oczy,
by dojrzeć niedokończone.
Samotna podróż w Nieznane
przez otchłań skończoności,
drogami wspomnień ukrytych …,
w lęku przed własną pewnością.
I wejść przez granicę przejścia …
Granicą będzie znów tchnienie,
gdyż śmierć jest tylko niedługim
człowieczym zapomnieniem.
∙
Widzimy tylko cienie
misterium śmierci i życia,
a dotknąć nie dotkniemy,
ta prawda musi być skryta.
[ m.b. drozd- o4. 1o. 2o11 ]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz