List Pasterski Patriarchy Josyfa Slipyja
"Μέγαλα αἰτεῖσθε!"
(Wielkich rzeczy pragnijcie!)
1. Nie wszystkie nauki i słowa, które wypowiadał Chrystus, zostały zapisane przez Ewangelistów. Świadectwo temu daje św. Jan Apostoł, chociaż jego Ewangelia [jest] przede wszystkim dopełnieniem trzech synoptyków. Swoją dobrą nowinę kończy hiperbolą; „gdyby je szczegółowo opisać, to sądzę, że cały świat nie pomieściłby ksiąg, jakie trzeba by napisać.” (J 21, 25). Mówią także o tym niektórzy Ojcowie i pisarze Kościoła. Przekazują kilka takich zwrotów, tzw. agrafy, czyli niezapisane w Ewangeliach logia. I tak największy geniusz Kościoła Wschodniego, Orygenes, stwierdza, że takim wyrażeniem Chrystusa jest „Wielkich rzeczy pragnijcie – Μέγαλα αἰτεῖσθε!” To nadzwyczajnie znaczące i godne wyrażenie Chrystusa, a także wielkie wezwanie! Czego można wielkiego pragnąć, oczywiście mając Boga przed oczami? Snuć dalekosiężne plany, żyć i pracować dla ich realizacji, stawiać przed sobą szczytny cel, wypełniać wielkie zadania, osiągać heroiczne cnoty, zdobywać pogłębioną wiedzę i [tworzyć] wielką sztukę, stać się porywającym kaznodzieją i doświadczonym przewodnikiem, być duchowym dobroczyńcą ludzkości, współdziałać z Bożymi natchnieniami, nie gubić ich i nie tracić sił na błahostki i przemijające sprawy, nie zatrzymywać się na marnościach, poszerzać i utwierdzać Kościół Chrystusowy, a przede wszystkim – osiągnąć wielką świętość, bo Bóg wezwał nas nie do nieczystości, ale do świętości (por. 1 Tes 4, 7); oto, w ogólnych zarysach, wielkie pragnienia, których powinien pragnąć uczeń Chrystusa. „Jeśli zaś komuś z was brakuje mądrości” – mówi św. Jakub – „niech prosi o nią Boga” (Jk 1, 5); „Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski” (Mt 5, 48). Dlatego i św. Paweł w sposób wyraźny wołał: „szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus zasiadający po prawicy Boga” (Kol 3, 1). Taka jest główna treść Chrystusowego wezwania!
